Намерата на евреите и еретиците да ја обесчестат Приснодевственоста на Марија

Еврејските напаѓачи  брзо се увериле дека е невозможно да ја оцрнат Марија Исусова, и врз основа на информациите кои ги имаат, многу е полесно да се докаже Нејзиниот добродетелен карактер. Поради тоа ја напуштиле клеветата која веќе ја прифатиле незнабожците (Ориген „Против Целс“) и се трудат да докажат дека Марија не била Дева кога го зачнала Христос. Тие тврдат дека пророштвото за раѓањето на Месијата од Дева  никогаш не ни постоело и дека неосновано го издигнуваат Христа, затоа што, наводно, на Него се исполнило пророштвото. Еврејските преведувачи (Акила, Симах, Теодотин) на Стариот Завет на грчките преводи го преведуваат добро позатото пророштво на Исаија (7,14) вака: „и ете, млада жена ќе зачне“. Тие тврдат дека еврејскиот збор: Алма значи „млада жена“ а не „Дева“ како што стои во свештениот превод на „Седумдесетмината“, каде тој дел се преведува: „И ете, Дева ќе зачне“.

Со тој превод сакале да докажат дека Христијаните „неправилно го преведуваат зборот Алма“ и ѝ припишуваат на Марија нешто потполно невозможно – да зачне без маж, додека раѓањето Христово не се разликувало од останатите луѓе.

Всушност, злонамерноста на другите преведувачи е очигледна, бидејќи со споредувањето на различни делови од Библијата, јасно е дека „Алма“  означува всушност „Дева“. Но не само евреите, туку и незнабожците врз основа на својата традиција и пророштвата, очекувале Спасителот на светот да биде роден од Дева. „Како ќе биде тоа кога јас не знам за маж?“ го прашала Марија, бидејќи се заветила на девственост, архангел Гаврил кој го благовестел раѓањето Христово.

И ангелот ѝ одговорил: „Светиот Дух ќе дојде на тебе и силата на Севишниот ќе те осени, затоа што роденото ќе биде свето и ќе се нарече Син Божји“.

Подоцна Ангелот му се јавил и на праведниот Јосиф, кој сакал да ја отпушти Марија од домот, гледајќи дека зачнала без брачен однос со него.  Архангел Гаврил му рече на Јосиф: „Не бој се да ја примиш Марија, жената своја, зашто зачнатото во Неа е од Светиот Дух“, и го потсетил на пророштвото на Исаија дека Дева ќе зачне (Матеј 1,18-25). Расцветал Ароновиот жезал, камен кој се одвалил од планината, виден во сонот на Навуходоносор, а протолкуван од Даниил, затворената врата која ја видел Езекија и многу други во Стариот Завет го изобразуваат раѓањето од Дева. Како што Адам бил создаден со зборот Божји од недопрената и невина земја, така исто Словото Божјо си создаде Себе тело во девствената утроба, кога Синот Божји стана Нов Адам за да го исправи паѓањето во грев на првиот Адам (Св. Иринеј Лионски).

Бессеменото Христово зачнување можеле да го порекнуваат само оние кои го порекнуваат Евангелието дека Црквата Христова отсекогаш го исповедала Христа „воплотениот од Светиот Дух и Марија Дева“. Но раѓањето Божјо од Приснодева Марија било камен на сопнување за оние кои сакале да се наречат христијани, но не сакале смирение и не ревнувале за чист живот. Чистиот живот на Марија е прекор за оние со нечисти мисли. Да би биле христијани, тие не смееле да порекнуваат дека Христос бил роден од Дева, но почнале да тврдат дека Марија останала само Дева само „додека не го роди својот првороден син“ (Матеј 1,25).

После раѓањето Исусово, зборувал лажниот учител Хелвидиј (4 век) и многу после него, дека „ Марија стапила во сопружничка врска со Јосиф и имала од него деца, кои во Евангелието се нарекуваат браќа и сестри Христови“. Но зборот „додека“  не означува дека Марија останала Дева само до тоа време. Зборот „додека“ како и сличните зборови означуваат вечност. Во Светото Писмо е речено за Христа: „Во негово време ќе зацари правда и ќе има изобилен мир сè додека не се одземе месечината“ (Пс. 71, 7), но тоа не значи дека при крајот на светот нема да има светлина од месечината и правдата Божја ќе ја снема; тогаш таа ќе триумфира. А што значи „Он треба да царува „додека не ги стави под нозете Свои сите непријатели.“ (1.Кор. 15, 25). Ќе царува ли Господ само додека непријателите Негови не бидат поразени!? И Давид во четвртиот псалм вели: „Како што очите на слугинката се насочени кон рацете на господарката нејзина, така и нашите очи наши се вперени во нашиот Господ Бог, додека не нè помилува“. Значи, зарем пророкот ќе гледа на Господа додека не испроси милост, а кога ќе испроси ќе ги сврти очите кон земјата?

Спасителот во Евангелието зборува за апсотолите (Матеј 18, 20): „Јас сум со вас во сите денови до свршетокот на векот“. Зарем по свршетокот на векот Господ ќе се откаже од своите учениците, а кога ќе судат дванаесетте племиња израилеви седејќи на дванаесет престоли, тие нема да ја имаат ветената заедница со Бога!?

Тоа е исто толку погрешно како и да се мисли дека браќата и сестрите Христови биле деца на Неговата Пресвета Мајка. Имињата на браќата и сестрите имаат најразлични значења; означуваат одредено сродство помеѓу луѓето или нивната духовна блискост, се употребуваат некогаш во поширока, некогаш во потесна смисла. Во секој случај, луѓето се нарекуваат браќа и сестри ако имаат заеднички татко или мајка, дури и ако имаат различни татко и мајка, ако нивните родители се (вдовци) стапиле во брак или нивните родители биле роднини. Во Евангелието не се гледа дека оние кои се нарекуваат браќа Исусови биле деца на Неговата мајка. Напротив, било познато дека Јаков и  другите биле синови Јосифови, свршеникот на Марија, кој бил вдовец и имал деца со првата жена. (св. Епифаниј Кипарски, Панарион, 78). Исто така, сестрата на Неговата мајка, Марија Клеопова која стоела со Неа под крстот Господен (Јован 19,25), имала деца кои можат да се наречат браќа Господови. Дека таканаречените браќа и сестри на Господа не биле деца на Неговата мајка е јасно од фактот, што пред смртта Господ ја предадол Својата Мајка на грижење на својот сакан ученик Јован. Зошто тоа би го направил, ако Таа имала други деца освен Него? Тие ќе се грижеле за неа. Синовите Јосифови не се сметале за задолжителни да се грижат за Неа, сметајќи ја за маќеа, или не чувствувале љубов каква што децата чувствуваат кон родителите, и каква што за неа чувствувал Јован.

Внимателното проучување на Светото Писмо покажува јасна неоснованост на приговорите против Приснодева Марија и ги посрамува оние кои учат поинаку.

Свети Јован Шангајски

ПРОДОЛЖУВА, 5 дел

Превод: Младен Јовчески, дипломиран теолог

Претходно: Првите непријатели на почитувањето на Мајката Божја

Извор: http://www.verujem.org